جستجو
|
تاریخ: ۰۶.۰۸.۱۳۹۱
ماژول:
موضوع: خیر
باید همان اندازه که به غذای جسم اهمیت می دهید به غذای روح نیز اهمیت بدهید !!!
به همین منظور مقاله ای تحت عنوان « مخاطب شناسی در تئاتر » را جهت مطالعه شما دوستان آماده کرده ایم . که بر اساس مطلب ذیل قابل تأمل است :
خلق «شگفتی»ها بر روی صحنه، یكی از مهمترین جذابیتهای تئاتر به شمار میرود. مخاطب، اغلب هنگامی كه روی صندلی در سالن تئاتر مینشیند، در انتظار كنار رفتن پرده و مكشوف شدن رازها و زیباییهای تازهای است تا هیجان عاطفی و حوزه اندیشه او را به حیطههایی فراتر از آنچه هست، ببرد.
باید تماشاچی بفهمد که غذای روح او می تواند تئاتر تولید شده توسط شما باشد و یا غذای مناسبی هست یا نه ؟!
به داستان کوتاه توجه نمایید :
غذای روح چیست ؟
فردی از پروردگار درخواست نمود تا به او بهشت و جهنم را نشان دهد خدا پذیرفت.
او را وارد اتاقی نمود که جمعی از مردم در اطراف یک دیگ بزرگ غذا نشسته بودند. همه گرسنه، ناامید و در عذاب بودند. هرکدام قاشقی داشت که به دیگ می رسید ولی دسته ی قاشق ها بلندتر از بازوی آن ها بود، بطوری که نمی توانستند قاشق را به دهانشان برسانند! عذاب آن ها وحشتناک بود. آنگاه خداوند گفت: اکنون بهشت را به تو نشان می دهم. او به اتاق دیگری که درست مانند اولی بود وارد شد. دیگ غذا، جمعی از مردم، همان قاشقهای دسته بلند. ولی در آنجا همه شاد و سیر بودند. آن مرد گفت: نمی فهمم؟ چرا مردم در اینجا شادند در حالیکه در اتاق دیگر بدبخت هستند، باآنکه همه چیزشان یکسان است؟ خداوند تبسمی کرد و گفت: خیلی ساده است، در اینجا آن ها یاد گرفته اند که یکدیگر را تغذیه کنند. هر کس با قاشقش غذا در دهان دیگری می گذارد، چون ایمان دارد کسی هست در دهانش غذایی بگذارد.
غذای روح - آن لاندرز
برای مطالعه بیشتر به بخش مقالات تحت عنوان مخاطب شناس در تئاتر مراجعه نمایید .
ارسال شده توسط: مدیرسایت
|
|
تصویری از گرامیداشت پانزدهمین سالگرد تاسیس
گروه تئاتر جوان میبد و اختتامیه نمایش سی مرغ ، سیمرغ
(آبان ماه 1391)
تصویری از آخرین روز حضور کوروش زارعی در کارگاه نمایش گروه ( شهریور ماه 1392 )